صحنه با کار اسکارلت دیکسی لین به عنوان باریستا در یک کافی شاپ آغاز می شود. اسکارلت در حین صحبت با باریستای دیگر، شارلین، به او می گوید که شیفته یک پسر جوان دانشگاهی به نام گری تایلر نیکسون است که در حال حاضر در کافه اجرا می کند، عکس کیر خوردن متحرک مانند هر شب میکروفن باز. گری اجرای خود را به پایان می رساند و شروع به بسته بندی وسایل خود می کند. اسکارلت هنگام پیاده شدن از روی صحنه به سمت گری می دود و در مورد اجرای شگفت انگیزش در آن شب به او سر می زند. گری به او بالا و پایین نگاه می کند، لبخندش گشاد می شود، که نشان می دهد آنچه را که می بیند دوست دارد. گری در موفقیت‌های خود اغراق می‌کند، ادعا می‌کند که آلبوم دارد، می‌گوید که پروژه‌های زیادی در دست ساخت دارد و با افراد بسیار جالبی همکاری می‌کند. اسکارلت همه چیز را می خورد. گری از اسکارلت می پرسد که کی شیفتش تمام شده است و می گوید در واقع اکنون تمام شده است. او او را به انباری در همان نزدیکی دعوت کرد تا بتواند یک نسخه از آلبومش را به او بدهد، اما او مردد است. گری که نمی‌خواهد این فرصت را از دست بدهد، می‌گوید که آهنگ جدیدی روی آن دارد.