روکسی یک سبزه جوان فریبنده، خالکوبی شده، سوراخ شده، با اندامی تنگ، ریزه اندام، قاتل و پوست موکای دلپذیر است که استفاده از عینک های ضخیم را فوق العاده جذاب می کند. در حالی که او با گیتارش می خواند، کارمندش تصمیم گرفت از زبان با استعداد او استفاده کند تا صدای ناله شاد او را بسازد، همانطور که او به سختی روی سوراخ کچل عسلی او لیس می زد. همانطور که احساساتش شعله ور می شد، با حرص و ولع صدای گزگز او را می مکید، با پرخوری وحشیانه، اشتیاق و لذت، که کاملاً شعله ور بود، روی صورت لعنتی او. سپس، دراز کشیده، در تبشیر، با حسادت کنده های فولادی خود را در باغ آرزوهای پوسیده اش شخم می زند، در حالی که او ناله می کند و گریه می کند، در لذت فاحشه. او را به دیوار تکیه می دهد، پشت سرش می ایستد، وحشیانه با کف غول پیکرش، با خشم وحشیانه او را می زند، در حالی که سکس عکس متحرک او ناله می کند و فریاد می زند، در شادی آیینی، و از تمام شتاب مردانه اش خوشحال می شود. او با تبدیل شور و شوق پوسیده او به وسایل بالا، دفتر را عوض کرد و با قوچ کوبنده خود، او را محکم زد.